Ορειχάλκινο αντίγραφο λυχνοστάτη κατασκευασμένου από χαλκό. Ο κορμός του σχηματίζεται από χυτούς σφονδύλους και στηρίζεται σε κρινοειδή βάση που καταλήγει σε τρεις σχηματοποιημένες οπλές αλόγων, ενώ στην κορυφή φέρει αιχμή για τη στερέωση του λυχναριού, που σώζεται στο πρωτότυπο. Η χρήση λυχναριών αυτού του τύπου ήταν ευρέως διαδεδομένη στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου από τον 5ο έως τον 7ο αιώνα για το φωτισμό των εκκλησιών και των σπιτιών, ενώ συχνά τα προσέφεραν ως δώρα γάμου.