Επιχρυσωμένο χάλκινο αντίγραφο χρυσού στεφανιού από φύλλα μυρτιάς, πιθανότατα από τη Μακεδονία (323 - 330 π.Χ.). Κοινά σε πολλές περιοχές, κυρίως της Μακεδονίας και της Νότιας Ιταλίας, τα στεφάνια αυτού του τύπου παραπέμπουν στην Αφροδίτη, τη Δήμητρα και την Περσεφόνη, θεότητες της γονιμότητας και της βλάστησης. Προέρχονται κυρίως από βασιλικούς τάφους και αποτελούν εξαίσιο δείγμα της χρυσοχοϊκής τέχνης των ελληνιστικών χρόνων.